من همانم که وقتی میترســی،
به تو امنــیت میدهم!
قریش3
این آیه ها رو که میخونم...
از خودم بدم میاد
بچـــــــــه ها خودم این عکسو درستش کردم
با هزار نوع بدبختی و فوضولی یاد گرفتما
بم افتخار کنین!!
اى کسانى که ایمان آورده اید، نباید قومى قوم دیگر را ریشخند کند،
شاید آنها از اینها بهتر باشند،
و نباید زنانى زنانِ [دیگر] را [ریشخند کنند]،
شاید آنها از اینها بهتر باشند،
و از یکدیگر عیب مگیرید،
و به همدیگر لقبهاى زشت مدهید؛
چه ناپسندیده است نام زشت پس از ایمان.
و هر که توبه نکرد آنان خود ستمکارند.(الحجرات : 11)
انسان تــــــــمام خوبــــــی هارو با یه بـــــــدی فراموش میکنه...
دقیقا برعکسـه خـــــــدا!
اون همه ی بــــــدی ها رو با یه خـــــــووبی فراموش میکنه...!
گاهی هیچـــــــــــکس نیست که باهاش درد دل کنیم
ولی خیلی دلت میخواد با یـــــــــــــکی حرف بزنی و درد دل کنی...
همون وقته که یـــــــکی ته دلت بهت میگه:
با اونـــــــــی که اون بالاست حرف بزن...
سرتو میگیری رو به آسمون و میگی
خــــــــــــدااااا
ﻭﻗﺘﯽ…
ﻋﮑﺴﯽ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﯾﻨﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ:
ﺗﻮ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺤﮑﻮﻣﯽ ﺑﻪ ﻣﺎﺗﻢ …
ﻓﻘﻂ ﺁﯾﻨﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﻦ ﭼﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﭼﻬﺮﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻧﻢ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ…
ﺗﻨﻬﺎ ﺁﯾﻨﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﻦ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ…
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭ ﺭﻭﺯ ﭘﯿﺶ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﻢ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ….
ﯾﮏ ﻏﻤﺒﺎﺩ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺭﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ…
ﭼﺸﻢ ﻫﺎﻡ ﺑﺮﻕ ﻧﻮﻣﯿﺪﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪ…
ﭼﻨﺪ ﺷﺒﯽ ﺍﺳﺖ ﮔﻠﻮﯾﻢ ﻋﺠﯿﺐ ﻣﯿﺴﻮﺯﺩ…
ﺗﺎﺭﻫﺎﯼ ﺻﻮﺗﯽ ﮔﻮﺵ ﻫﺎﯾﻢ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻠﺦ ﺣﺴﺎﺳﻨﺪ…
ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ؟! ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ…
ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺧﺪﺍ! ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺗﺎ ﺭﺧﺖ ﺳﭙﯿﺪ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺗﻦ ﭘﻮﺵ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺍﻡ ﺷﻮﺩ؟ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ