مخــــاطــب خــاصـــ
تـــــنها زمانی فراموشـت میکنم که بالای ســنگ قبــرم با افســوس بگویی:
کــاشــــ بــودیـــ!!
به ســلامتی اونایی کـه مخــاطـب خاصـشون خـداست..
به ســلامتی اونایی کـه شـبا به خـدا شـب بخـیر میگن...
به ســلامتی اونایی کـه صبـحا با یـاد خــدا از خـواب بیـدار میشن..
به ســلامتی اونایی کـه خـدا هـمه دار و ندارشـونه...
به ســلامتی خـود تـــو...
همـہ چیـزش פֿـآصــہ
لبخنـבش
تیپش
رفـتارش
اפֿــلاقـش
اפــساسـاتـش
בوسـت בاشتـنش؛
مـפֿـاطب نبوבہ ڪـہ פֿـآصـ باشـہ
פֿـاص بوבه ڪـہ مـפֿـاطب شـבه
با تمـام مــــدآد رنـــگـی هـای دنـیا
بـه هـر زبـانی که بـدانی یـا نـدانی !
خـالی از هـرتشبیه و استعـاره و ایهـام …
تنهـا یکــ جملـه برایـت خـواهـم نوشت :
دوســـــتت دارمــ خــــــــاص تریــــــن مخـــــــاطب خـــــــــــاص دنـیـا
مخاطــــب خـــــــــاصِ من
میانِ جرات و یا حقیقت
جرات را انتخاب کردی
حکم میکنم:
از زندگی من گمشو بیرون...!
هر آدمی باید یه مخاطب خاص داشته باشه
که شبا قبل خواب ازش بپرسه : تو مال منی ؟
اونم بگه : ینی شُتر بیشتر از تو میفهمه ! خو معلومه که مال توام خره ! حالا بگی بخاب
اینم سخنی از دوست عزیز
نظر خاصی ندارم...
مخاطب خاصی هم ندارم!!!