جــاودانـه بـاد
ســایه ی دوســتانی کـه
شـادی را عـلتند نـه شــریک
و غــم را شــریکنـد نـه علــت!
ﺩﻟــــ ﻢ ﻧﻪ ﻋﺸــــﻖ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳتـــــ
ﻧﻪ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎتــــ ﻗﺸﻨــــﮓ
ﯾﮏ ﻓﻨـــﺠﺎﻥ ﻗﻬــــﻮﻩﺩﺍﻍ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳتـــــ
ﻭ ﯾـــﮏ ﺩﻭﺳتـــــ
ﮐﻪ ﺑﺸﻮﺩ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺣﺮفـــــ ﺯﺩ ﻭ ﭘﺸﯿـــﻤﺎﻥ ﻧﺸﺪ ...!
ﺩﻟــــــــــــﻢ
ﻫﻮﺱ ﯾﮏ ﺩﻭﺳﺖ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﮐﺮﺩﻩ
ﯾﮎ ﺭﻓﯿﻖِ ﺷﺶ ﺩﺍﻧﮓ ﯾﮎ ﺁﺭﺍﻡِ ﺩﻝ ،
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻓﺎﻗﺖ ﭘﺲ ﺩﺍﺩﻩ
ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺤﮏ ﺯﺩﻥ ﻭ ﺯﯾﺮ ﻭ ﺭﻭ ﮐﺮﺩﻧﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﻧﺒﺎﺷﺩ
ﺭﻓﯿــــــــﻘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻭﯾﻢ ﻭ ﺍﻭ ﺑﺸﻨﻮﺩ ...
ﺑﺨﻨﺪﻡ ﻭ ﺣﺠــﻢ ﺑﻐﻀــــــــﻢ ﺭﻭ ﺩﺭ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﻡﺑﺒﯿﻨﺩ ...
ﺭﻓﯿﻘــــــــــﯽ ﮐﻪ ﺑﮕﻭﯾﻢ ﺑﺮﻭ ،
ﺍﻣﺎﺑـــــــــــــﻤﺍﻧﺪ .....
آی سهرابــــــــــــــ!
خانه ی دوسـت باشـد طلـبت!
دل مـن ســــخت گرفتـــست بگـو شـانه ی دوسـت کجـاست؟!
این روزها آدم ها رو خیلی راحت میشه شناخت!
کافیه یه روز شاد نباشی،
حالت بد باشه،
بی اصاب باشی،
اونوقت اطرافت رو خوب نگاه کن!
دوست واقعیت رو میتونی ببینی...