قدر

فقط به مناسبت این شب ها!!
همین دیشب نوشتم 

راجع به کارایی که انجام میدم 

اگه براتون جاییش نامفهومه بگین لفطا  

---

دوباره سال خودش را به این شب ها رساند...
بعد از افطار و نماز،نماز دیگری مهمان جا نمازم می شود...
و بعد دعا برای خودم،برای سرنوشت و تقدیرم،
گاهی تا سحر!!!
خواندن سه یس یکی به نیت صحت و سلامتی،
دیگری برای آمرزش رفتگان،
و آخری به هوای حاجات!

و بعد به کلاس خدا شناسی می روم،
کلی اسم و صفت که خدا برایم نام برده...
تا بهتر بشناسمش تا بیشتر دوستش بدارم...
و بعد مسئولیت قرآن،گردنم را به درد می آورد!!
چه مسئولیتیست!!
گاهی که قرآن می خوانم ناخودآگاه چندباره به سراغ سوره انفطار می روم،نشانه ها را می گذرانم تا آیه ششم!
واقعا این آیه به فکر وادارم می کند:
"ای انسان چه شد که به خدای بزرگ و کریم خود مغرور گشتی"
واقعا نمی دانم
و بعد دعا های یواشکی ام با خدا:
ای خدا که شفاعت کننده ای،در روز آخر مرا شفاعت کن!
ای آمرزنده از گناهانم بگذر!
ای شفا دهنده هر بیماری،همه بیماران را شفا بده و سالمان را سلامت نگه دار!
قرض قرضمندان ده!
بیامرز رفتگان را!!
اما بیشتر دعا هایم برای خودم است:
خدایا مرا بنده خودت قرار ده!
خداوندا عمر طولانی نمی خواهم فقط تا زمانی که توشه ای جمع کنم!
اعمال نیکم را قدری کن که اگر حتی تمام گناهان را به پایم ریزند باز هم سویم سوی بهشت باشد!
پروردگارا زمانی امام زمانم را بفرست که لیاقت دیدار رویشان را داشته باشم!
و سوره مبارکه قدر چندین بار مهمان زبانم می شوند.
این همان شب است که هزاران ماه است!
همان که تا صبح رحمت است و سلامت و تهنیت!!!
کاش قدر را قدر بدانیم !!