دل!

"ﺩﻝ" ﺩﻭ ﺣﺮﻓﯽ ﻣﻦ،

ﺧﯿﻠﯽ "ﺣﺮﻑ " ﺩﺍﺭﺩ . .

حواستون باشــه

یه حــرف نا خواسته،
یه رفــتار بی منظور،
اما تلــخ...
میتونه یه روز خــــوب رو به بغـــض بنشونه...
حواستون به رفتارای ســادتــون باشه...
حواستون به حرفای ظــاهــرا بی اهمـیتــتون باشه..
بعضی ها دلشــون نازکه...
زود تــرکـــ برمیداره...
حواســتون باشه!

سیـــگار

ﺍﯾﻦ ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﮑﺸﻢ ...
ﻫﻤﺎﻥ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﻢ ﺑﺰﻧﻢ ...
ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺮﺍًﺕ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ ...
ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﭘﯿﺮﻡ ﻣﯿﮑﻨﺪ ...
ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻧﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ...
ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﺎﯼ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﭘُﺮﺵ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ...

ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺭﺩ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ...

سکوتــــــــ

گاهـــــی ســکــوت

یـعـنـــی کــلــی حــرف !!!

کــه حـــال زدنــش رو نــــداری

مـــی خـــواهــم ســـکــوت کــــنـــم

دیـــگــر نـــای حـــرف زدن نــــدارم... !!

آدمی که...

آدمــی که دلتنــــــگ است

هیـچ حرفـــی حالی اش نیست


برایش فلسفـــــــــه نبافید…

پشیمانـــی

ﺩﻟــــ ﻢ ﻧﻪ ﻋﺸــــﻖ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳتـــــ

ﻧﻪ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎتــــ ﻗﺸﻨــــﮓ

ﯾﮏ ﻓﻨـــﺠﺎﻥ ﻗﻬــــﻮﻩﺩﺍﻍ ﻣﯽﺧﻮﺍﺳتـــــ

ﻭ ﯾـــﮏ ﺩﻭﺳتـــــ

ﮐﻪ ﺑﺸﻮﺩ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺣﺮفـــــ ﺯﺩ ﻭ ﭘﺸﯿـــﻤﺎﻥ ﻧﺸﺪ ...!

دو کلمه

همیشه دو تا کلمه هست که حرف های زیادی برا گفتن دارن

باید نحوه معنی کردنشان را اموخت

یکی

سکوت

و دیگری


سه نقطه ...

بعضی وقتا

بعضی وقتا دردت اونقدر شخصی میشه، که با خودتم حرف نمیزنی

از اون بعضی وقتاس

حرف نمیزنم

من حــــــرف نمیزنم،
فقط مینویســــــم!
توی نوشـــــته ها،صـدای آدم از بغـض نمیلرزه...

سکوت

چند وقتـےست

هر چـہ مـےگردم

هیچ حرفـے بهتر از سُکوت پیدا نـِمـےکنم

نگآهم امٌـآ . . .

گاهـے حرف مـے زند

گاهـے فریــآد مـےکشد

و من همیشـہ بـہ دنبال کسـے مـےگردم

کـہ بفهمد

این نگآه خستـہ

چـہ مـےخوآهد بگوید